
Lettre à ma soeur
“In 1994 schrijft Nabila me een brief waarin ze vertelt over de escalatie van het geweld, over de repressie, de moorden, de magere hoop en haar persoonlijke ontreddering omdat elke vorm van actie haast onmogelijk was geworden tijdens deze loden jaren. Ik woonde toen voor een tijdje in een stadje in de Algerijnse Sahara. Tien jaar na de moord op Nabila keerde ik terug naar Tizi-Ouzou om deze film te maken: om te vertellen wat er gebeurd is, om te zien wat er van deze plek geworden is en om aan de mensen daar te vragen waarom het vermoorden en afslachten van burgers het enig mogelijke antwoord is op het conflict waarin de Algerijnen tegenover elkaar staan?” (H. Djahnine)
Lettre à ma sœur vertelt het verhaal van de moord op Nabila Djahnine, zus van de regisseuse en voorzitster van een vereniging die opkwam voor de rechten van de vrouw. Zij werd op 15 februari 1995 vermoord in Tizi-Ouzou, tijdens de ‘zwarte jaren’ van Algerije. Voor Habiba Djahnine zelf biedt de film de kans om de mogelijke wapens te onderzoeken waarmee de collectieve psychose en de ontkenning van de fundamentele rechten van vrouwen en mannen bestreden kunnen worden.
In aanwezigheid van de regisseuse.
Habiba Djahnine